تور صیاد پیر خالی ماند – فایقش را به ناکجا بردند

برکه را در لجن رها کردند- ماهیش را غریبه ها بردند

چشم مادربزرگ خیره شده – به کلاغی که در حیاط نشست

به کلاغی سالها با هم – قصه  را تا به انتها بردند

خسته از مقصدی که پیدا نیست – کلبه ای ساخت گوشه ای خلوت

از سفر خسته بود جا ماند از – راهیانی که جاده را بردند

توی یک قبر کوچک و ارام - سخت در گیر زندگی هستند

کودکانی که اول قصه – پی به به پایان ماجرا بردند

میکشی ماشه را میخندی – میکشی ماشه را و گریانی

در سرت داد میزند مردی – اخرین تیر را چرا بردند

****

امیراحسان دولت آبادی