خنجر از دوست میخوری گاهی

بی هوا مثل بوسه ای با عشق

هر دو را نعره میکشد مغزت

 دوره ی نفرت است اما عشق ...

****

مثل وقتی که عقده ات تنها

حرف های نگفته ات باشد

مثل وقتی که ساقدوش زنت

عشق از دست رفته ات باشد

****

باخودت شهر را قدم بزنی

بی هوا، بی هدف ، فقط بروی

انقدر در خودت مچاله ... که باز

سوژه مردم محل بشوی

****

پدرت را دوباره لعنت کن

وقتی از دست زندگی سیری

مادرت را ...چرا به دنیایت ...

تو که نه زنده ای ، نه میمیری

****

فکر میکردم و تو را دیدم

خسته از لحظه های آغوشش

خنده ای تلخ تا لبم آمد

خواستم گریه را فراموشش...

****

آخر قصه ی مرا میخواند

شب سردی و بوسه و آهی ...

دست دشمن همیشه هم پر نیست

خنجر از دوست میخوری گاهی

****

امیراحسان دولت آبادی