من که تصویری ندارم در نگاه هیچ کس
خوب شد هر گز نبودم تکیه گاه هیچ کس
کاش فنجانی نسازد کوزه گر از خاک من
تا نیفتد در دلم فال سیاه هیچ کس
زیر بار ظلممان دارد زمین خم میشود
بی تفاوت شد خدا هم چون که آه هیچ کس...
بهترین تقدیر گلها چیدن و پژمردن است
سعی کن هرگز نباشی دلبخواه هیچکس
آخرش چوپان تو را با خنده ای سر میبرد
کاش میشد تا نباشی در پناه هیچ کس
عاقبت در زجر هستی قرص نانت میکنند
ماه دور از دست باش و قرص ماه هیچکس.....
با هر گناه چشم تو دیوانه میشوم _من که دلیل عاشقیم چشم های توست
داری به باد میدهی ام پس برای چه_وقتی تمام زندگی من برای توست
هی تو بگو بهشت و جهنم دروغ نیست!!_دنیا خودش هزار بهشت و جهنم است
وقتی که درد میکشی از غصه ها فقط_دنیا همان جهنم بی انتهای توست
شاید هنوز در ته قلبم امید هست_من هم هنوز وقت اذان رو به آسمان
من هم میان وحشت این روزهای سخت_در لحظه های توبه خدایم , خدای توست
من گوشه گیر بودم تو مثل آهویی_پر جنب و جوش دور و برم چرخ میزدی
حالا که رفته ای همه اش فکر میکنم_روحم چه قدر عاشق حال و هوای توست
#################
اصلا عجیب نیست که نشناختی مرا_این شاعر شکسته همان مرد سابق است
در خاطرات کهنه اگر دفن میشود_این مرد بی ستاره همان آشنای توست
دیگر برای کشتن من استخاره نه ..._حالا که مطمئن شده ام بعد مرگ هم
بر روی قبر سرد و سیاه وغریب من- تنهای صدای ناله همیشه صدای توست